Cibodas

Via de homestay heb ik contact gehad over wat er te doen is in de omgeving. Maar omdat het te kort dag was om wat af te spreken hebben we het erbij gelaten gisteravond. Maar als ik vanmorgen op sta en naar het terras van de homestay loop, wordt ik aangesproken: “Mr. Arthur?” De man stelt zich voor als Yus en hij is mijn driver voor de dag.  Blijkbaar zijn ze er van uit gegaan dat ik toch wel wat wilde gaan ondernemen.  Ik vind t eigenlijk wel best en vraag wat hij voor ons in gedachten heeft. Hij stelt voor om naar Cibodas te gaan, waar er een park is met 7 watervallen. Het is iets van 55 kilometer, maar door de stad en vervolgens over een tweebaansweg met veel verkeer (veel vrachtwagens en motorscooters) is het een hele tocht. En zeker als blijkt dat de auto van Yus bergop niet harder dan 10 km per uur gaat. We werden links en rechts voorbij gereden door alles wat er op wielen rond reed. Het duurt dan ook wel langer als dat was voorgesteld, maar ach… wat maakt ‘t uit.  We komen bij Cibodas aan wat aan een slingerende weg naar boven ligt met veel kleurrijke huisjes en natuur. Bij een soort tolboog betalen we om in het gebied te komen en even verder bij een 2e tolboog om het park op te kunnen, moeten we nog eens entree betalen. En natuurlijk betaalt de toerist meer als de local, maar dat is bekend.

In het park leidt een weg verder naar boven. Het is een heel netjes verzorgd park. Veel locals zijn er hier. Zij zoeken de verkoeling van de bergen op.

Het park heeft vele exotische bomen uit Zuid-Oost Azië en Oceanië en zijn mega groot. En ook de tropische planeten die we kennen vanuit de tuincentra, zijn hier aanwezig, maar dan wel 10 keer zo groot. We volgen een pad lang stijl pad eerst naar boven en vervolgens naar beneden om uit te komen bij een best hoge waterval. Het blijft een mooi spektakel om het water naar beneden te zien kletteren. Maar ook het hele park met golvende zonneweides, grote vijvers en reusachtige bomen zijn wel erg mooi om te zien.

Het is al in de middag, als we ergens stoppen voor de lunch. Saté Kambing (geitensaté) met rijst en groente en sopa (soep).

Het is een hele rit terug in een soort filevorm. De scholen zijn uit en de eerste werkenden gaan naar huis. We doen er dan ook lang over. Te lang om nog bij een gongmaker langs te gaan wat in de planning zat, maar niet te laat om met Yus nog even langs een kraam (zwarte markt) te gaan waar ze stiekem bintangbier verkopen. We nemen een paar flessen mee en drinken sdeze bij de homestay op. ‘S-avonds eten we bij Warung Sunda (waar alleen locals zitten) en waar we een grote bowlschaal met Soto Ajam (soep met kip, ei, groente, mihoen en een mand rijst) en Kreda bestellen (soort gado-gado met pindasaus). Ze vinden het erg bijzonder dat er 2 westerlingen komen eten. Toeristen zijn ze al even niet meer gewend. En we zien vandaag ook nauwelijks westerse toeristen. 

Het is al weer geruime tijd avond als ik dit verhaal schrijf op het terras van de homestay met een graadje of 28.