Pilanesberg

12 september 2019 - Pilanesberg National Park, Zuid-Afrika

Of het de wekker is, of omdat ik al wakker ben geworden omdat het best een koude nacht was weet ik niet, maar vroeg is het wel. Het is 5 uur! En we zijn niet eens de eersten die de dag begroeten. Er rijden al auto’s over de camping. Vroeg op staan is hier heel gewoon. Een warme douche en een scheerbeurt zorgen ervoor dat ik er weer fris bij sta. Na een snel ontbijtje rijden we ook de camping af en het wildpark binnen. De poort van Pilanesberg National Parc is al om 6 uur open, maar wij zijn er een half uurtje later. Gisteren heb ik al voor de dagen dat we hier zijn de permits geboekt, dus is het nu meteen doorrijden. De zon moet nog even aan kracht winnen maar het belooft een mooie dag te worden. We volgen niet de geasfalteerde (rode) weg, maar nemen de (gele) gravelpaden. Met een auto als die we bij hebben vormt dat geen enkel beletsel en is het ook dan comfortabel rijden. Een deel van het gebied is platgebrand. Sinds vorig jaar weten we dat ze dat doen om verhardt en houtachtig gewas te laten verdwijnen zodat er in dit prille voorjaar nieuwe struiken en grassen gaan groeien en dat is goed voor de dieren. Wij denken meteen, waar het verbrand is groeit niks en verbrand gras en hout is niet te vreten. Al speurend zien we tal van dieren en vele vogels. Olifanten, zebra’s, giraffen, wildebeesten, impala’s, koedoes en nog meer heetachtigen, die ik later in een boekje opzoek en veel parelhoenders en veel kleurrijke vogeltjes. Ook de grootste vliegende vogel van Zuid Afrika, de Koritrap (wel een meter hoog) zien we parmantig rondstappen. Wat we nog niet gespot hebben zijn leeuwen, luipaarden en cheeta’s. Hopelijk later op de dag meer geluk, want zoals een ranger, die we tegen kwamen tegen ons zei: “it is all about timing”. Je moet veel geluk hebben om deze dieren allemaal te zien. 

Midden in net park is een meer. En langs een deel ervan loopt de Hippo loop. De naam zegt het al. Hier zouden nijlpaarden kunnen zitten. En ja, ze zijn er.  We hebben deze kolosssale luilakken aan de kant bij het water zien liggen. 

Bij de entree van het park heb ik eerder een foto gemaakt van de kaart waarop men elke dag de bijzondere sightings ziet (de plekken waar bepaalde dieren gespot zijn). Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze daar nu ook zijn maar je weet het nooit. We gaan toch maar eens aan de noordkant kijken richting Bagatla, waar gisteren zowel leeuwen als een luipaard gezien zijn. een tijdje zien we voor ons langs de weg wat lopen en als we dichterbij komen loopt het vlug van de weg af. We zien meteen dat het een ander dier is en herkennen het als de luipaard. We stoppen ter hoogte van de plek waar net beest de weg af is gegaan en zien ‘m zitten op een laaghangende tak. We kunnen wat foto’s maken, op afstand, voordat het dier verder verdwijnt in het struikgewas. Maar weer één van de big five kunnen we doorstrepen op ons lijstje. Nu de leeuwen en buffel nog. Tussen de middag eten we bij Pilanesberg centrum, waar je vanaf het terras een mooi uitzicht hebt op een poeltje en de hele omgeving erachter. Er staat een hele kudde wildebeesten en er komt even later een kudde zebra’s drinken. We doen ons te goed op het terras aan een lekker stukje wild. Er arriveert ook een kudde chinezen, gekleed in regenjasjes, mutsen op en monddoekjes voor. Het blijft voor mij een vreemd volk met vreemde gewoontes. In de middag rijden we nog naar een andere dam, de kubudam. Daar aangekomen zien we een aantal auto’s tegen over elkaar staan en elkaar weinig ruimte gevend. We vragen aan een vertrekkende auto wat er is te zien. Er blijken daar 2 cheeta’s te liggen onder een boom. Na geduldig gewacht te hebben tot de auto’s elkaar wat ruimte hebben gegeven, rijden we er ook heen en inderdaad, 2 kopjes van cheeta’s steken boven het gele gras uit onder een boom. Maar ze hebben totaal geen aandacht voor ons en de andere auto’s. Een erg geslaagde foto zit er niet in, maarrrr, we hebben de cheetah’s gezien. Doordat we zo vroeg zijn gaan rijden heb je eigenlijk geen besef van de tijd. Voor m’n gevoel is jet al laat in de middag, maar niets blijks minder waar. Het is een paar uur vroeger dan ik dacht. We maken nog een klein rondje middels andere gele weggetjes, totdat we terug rijden naar de camping. We hebben nog een paar uur tot het licht is. Ik ga in het winkeltje wat houtblokken halen voor het kampvuur en we hebben alle gelegenheid om ons op te frissen. De douche is nog leeg. Ik schrijf mijn verhaal van de dag en luier wat in onze stoeltjes, voordat ik aan het eten voor de avond begin. De avond brengen we door bij het kampvuur totdat het te fris wordt en we de daktent opzoeken.

Foto’s