Van Oost naar West

Na een heerlijk rustige nacht op Jansen Guest Farm, als de zon op komt vertrekken we vanuit de Hardap Regio naar het westen naar Sesriem. Voor de mensen die Namibië kennen, dit is het ultieme vertrkpunt naar de werelberoemde Sossusvlei. We hebben van Tanja ene mooie route gekregen, die niet over de grote weg gaat, (asfalt tweebaans-weg) maar een route binnendoor over gravel. Doordat de ruim 300 kilometer voor het grootste deel uit gravel zal bestaan, verlaag ik de bandendruk van 2,2 bar naar 1,8 bar. Dat verlaagt door de lagere bandenspanning de kans op lekke banden en het rijdt bovendien een stuk comfortabeler op de vaak hobbelige gravel. De route voert over Turn de D1254 (60.4 km), de D860 (50.1 km), de C14 (47.9 km) en de D854 (59.1 km). Het is een mooie, stoffige route die ons langs 1 plaatsje brengt: Schlip. Op de landkaart lijkt het heel wat, maar het is eigenlijk niet vele meer dan een gehucht met een aantal kleine huisjes en hutten. Hier woont men nog voor een groot deel in zelfgemaakte bouwsels van hout, golfplaten en soms steen. Heel anders dan de meeste huizen en wijken die we tot nu toe gezien hebben, waar veel seriematig gebouwde huizen staan die er best okey uit zien. Ik vraag me af hoe deze mensen zich voorzien in de levensbehoeften. De afstand tot een plaats met wat meer winkels is groot en voor sommige boodschappen moet je meer dan 100 kilometer ver reizen. Ik zie weinig auto’s staan in het plaatsje, maar er zal wel iemand of een paar mensen zijn met een  auto met laadbak, zodat men daarmee mee kan. Een heel groot deel van de route gaat ook dwars door privé-land van boeren heen. Dat blijkt als we regelmatig een hek moeten openen wat dwars op de weg staat. Vaak staat er ook een boodschap op het hek van: “maak die hek toe asseblief”.

Onderweg moeten we ook een paar keer een kudde geiten voor laten gaan, want die nemen altijd voorrang, ook al is een auto veel groter en sterker. Bij één van de kuddes lopen 3 honden mee, die het maar niks vinden dat een grote witte auto hun werk verstoort. Al luid blaffend en grommend lopen ze hard voor de auto, af en toe met schijnaanvallen naar de auto. Maar na een wedren van wel 500 meter geven ze het toch op en kunnen we onze weg vervolgen. Het gaat soms niet heel hard, maar dat zorgt er ook voor dat mijn tanden niet uit mijn mond trillen en dat alle ingepakte spullen op hun plek blijven. Tijdens onze hele reis komen we maar ca. 10 auto’s tegen. Het is hier soms echt of je alleen op de wereld bent. Het Namib Naukluft gebergte doemt voor ons op brengt ons via kronkelende wegen naar Sesriem. De wind waait flink door de dalen en de temperatuur is al gezakt tot ca. 25 graden. Dan zijn we bij Sesriem. Eigenlijk is het niet eens een plaats, maar een paar lodges, een entree naar het natuurpark Sossusvlei, een benzinepomp en een landingsplaats. Onze camping Sossus Oase Campsite is direct voor de ingang van het park. Dichterbij de entree naar het park is niet mogelijk. De camping heeft 12 plaatsen, elk met eigen sanitair, luifel van houten twijgen en zijn op zeer ruime afstand van elkaar rond een soort binnentuin gelegen met een zwembadje. We melden ons bij de receptie, of beter bij de verkoper van de benzinepomp. Die hoort onze naam en met een “okey dankie” zijn we ingecheckt en wijst hij onze plek. Het is warm hier, warmer dan in de bergen. Als we gesetteld zijn (tafel en stoelen uit de auto) en de dakkoffer open zodat de tent zich uitvouwt, is het tijd om ff lekker te plonzen in het koude water van het zwembad. Nadien halen we een biertje in de shop van het pompstation en laat ik het lekker smaken. De camping loopt tegen het einde van de middag vol (niet moeilijk met maar 12 plaatsen) en als het donker wordt is er wederom ene mooie zonsondergang. De Braai gaat aan en ik leg er een mooi stuk vlees op. Het is al snel erg donker en dan is de sterrenhemel hier op zijn best. Zoveel sterren heb ik nog niet vaak bij elkaar gezien en de wolk van sterren (ale een brede witte streep) de melkweg staat helder recht boven ons. Wat een bijzonder fenomeen is dat. Ik probeer het vast te leggen met mijn camera, maar ik moet de instellingen nog maar eens opzoeken. Ik kom niet veel verder dan een paar lichte puntjes op eenzwart vlak.

Het licht gaat vanavond vroeg uit, Morgen om 5.45 loopt de wekker af. We gaan heel vroeg naar de Sossusvlei. Naar de hoge duinen als de zon op komt.