Via de Panoramaroute naar nieuwe vrienden

Het is al bijna middag als we vertrekken uit Rukiya Safari Camp. We gaan terug naar Nelspruit, waar we op bezoek zullen gaan bij Tanja en Abri Joubert. Tanja heeft het nodige werk verricht bij het zoeken en vastleggen van de locaties die we bezoeken en in de tijd vanaf maart 2018 dat ik contact met haar had, is dat contact altijd met veel leuke mails over en weer geweest. Zij hebben ons uitgenodigd voor een braai bij hen op de boerderij in de buurt van Brondal, op zo’n 20 kilometer buiten Nelspruit. Maar voordat we daar zullen arriveren, willen we eerst de Drakensbergroute rijden. 

Dat is wel een stuk om, maar het moet echt de moeite waard zijn om deze route door dit befaamde bergketen te rijden. We kiezen wel alvast onze gewenste stopplekken uit in de route en laten bewust hierbij de watervallen achterwege. Dit omdat we al een aantal keren hebben gezien dat de riviertjes en waters bij dammen droog staan en water heb je toch echt nodig om een mooie waterval te zien. We denken dat deze watervallen in deze periode erg tegen zullen vallen. Daarnaast hebben we al vele mooie watervallen gezien in de afgelopen vakanties. 

Vanaf Hoedspruit, maar ook vanuit ons vorige verblijf hadden we al een schitterend zicht op de bergkammen, maar hoe dichter we erbij komen, hoe indrukwekkender het wordt. Dit gebergte doet me denken aan de grand canyon. Het heet echter Blyde River Canyon waar we onze eerste stopplek hebben en dan met name bij de 3 roundavels. Deze bergtoppen zijn zo genoemd, omdat deze erg lijken op de roundavels (de ronde hutten hier). Na een kleine entreefee kunnen we op een bergdeel parkeren wat direct tegenover de 3 roundavels ligt. Het weer is kraakhelder en de bergtoppen zijn erg fotogeniek, evenals het dal met het water (wat er nog wel is, maar op een duidelijk lager niveau). Onderweg hier naar toe was het erg rustig, maar hier aangekomen zijn er toch vele toeristen en ook stalletjes met handgemaakte souvenirs. We blijven hier voor korte tijd en rijden door naar de potholes, eveneens een zeer bekend deel van de drakensbergen. Potholes zijn gaten in de bodem. Langs de weg staan ook vaak bordjes met gevaar! Potholes, maar dat betekent dan dat er flinke gaten in de weg zitten. Hier zijn het heel diep uitgesleten rotsformaties met hele bijzondere vormen. Het is hier nog veel drukker. Op het wandelpad naar beneden toe komen vele locals ons tegemoet in hele nette jurken en pakken en de dames op vaak naaldhakken of de pumps in de hand en blootsvoets naar boven. Zij maken allemaal deel uit van een trouwerij. De bruid en bruidegom, geheel in bruidsjurk gestoken en in een mooi maatpak komen ook naar boven toe. Het is haast ondoenlijk om met deze kleren aan en met name de hoge hakken voor de dames om hier al een paar stappen te zetten, laat staan een hele tocht eerst via de stenen paden en gravelpaden naar beneden en vervolgens weer terug de vele ongelijke treden van de stenen trappen naar boven. Aan de gezichten van vele dames is het afzien van dit alles aan te zien, waarbij de flink aangebrachte make-up op de gezichten eerder op gekleurde boter lijkt. 

Wij schieten bij de potholes ook onze vakantiekiekjes en gaan dan terug voor een lunch in het restaurantje,voor we weer verder rijden. Het landschap is indrukwekkend en steeds veranderlijk. Eerst hoge bergwanden met scherpe rotsen, de canyons, daarna een soort bergmaanlandschap met grote afgeronde, vaak kale bergtoppen, dan weer grasland en vervolgens gigantische bomenplantages voor de houtindustrie. Ondanks dat we goed kunnen doorrijden, komen we pas tegen vijven aan in ons volgende guesthouse in Nelspruit, genaamd Zebrina’s B&B. We checken in, ontvangen de afstandbediening van de poort, frissen ons op en gaan dan weer de weg op, nu naar Tanja en Abri Joubert. Net voor de zonsondergang bereiken we het domein van de familie Joubert. Op dit zeer grote terrein wonen en werken Tanja en Abri, net als meerdere familieleden die op dit landgoed hun woningen hebben. Het huis van Tanja en Abri bevindt zich op enkele kilometers verder door en langs de avocadobomen, wat een van de producten is wat ze hier verbouwen. Het andere is de wakademianotenproductie.

We worden hartelijk onthaald en opgewacht bij de poort door Tanja en haar dochter en eenmaal binnen de tuinhekken staat ook Abri en de grote Deense dog Lucas op ons te wachten. Na maanden van mailen en appen, zien we onze nieuwe vrienden voor het eerst. We beleven een heel gezellige avond onder de veranda waar de haard wordt aangestoken voor een braai. We laten het klaargemaakte eten heerlijk smaken in deze heerlijke entourage. Ook nu weer merken we dat veel Zuid Afrikaanse woorden ookmdoor ons worden gebruikt, al is de schrijfwijze en ook de zin-samenstellingen vaak wel wat anders. Dat geeft wel komische situaties. Zo eten we braai-brooikes (mijn oma had het ook altijd over brooikes als ze het over een broodje had), beef, worst, zoete aardappelen en een salade met biltong wat reepjes gedroogd vlees zijn. Superlekker. De avond is al een eindje gevorderd als we weer afscheid moeten nemen van dit lieve gezin en terug rijden naar Nelspruit naar de B&B.