Wachten bij de Tafelberg

Om een groot deel van Kaapstad in korte tijd te kunnen ontdekken is de hop-on-hop-off bus en uitgelezen mogelijkheid. Je koopt een dagkaart, kiest een bus met een route en stap in. Wij doen dit ook vandaag en kiezen de rode route, die door de stad naar het vertrekpunt van de kabelbaan van de Tafelberg gaat en vervolgens verder langs de kust een rondje doet en weer terug gaat.

We vertrekken om ca half 9 vanaf ons guesthouse, de gastheren vragend achterlatend waarom die Hollanders zo vroeg weg gaan. Na het kopen van de tickets voor de bus en voor de kabelbaan   hebben we een van de vroege bussen te pakken. Het eerste deel blijven we lekker zitten op het open dek, luisterend via de koptelefoontjes naar de Nederlandse uitleg en kijkend naar de bezienswaadigheden. We willen pas uitstappen bij de kabelbaan. Nou dat hebben meer mensen bedacht om vroeg naar de kabelbaan te gaan. Doordat het 2 dagen te hard heeft gewaaid voor de kabelbaan is iedereen vandaag op pad die de Tafelberg wilt zien. Langs de helling staat het rammetje vol met auto’s en bij de kabelbaan aangekomen, staat er enorme rij wachtenden. Een van de werknemers van de kabelbaan geeft aan dat de wachtrij wel 2 uur lang is. Maar nu we er toch zijn en het nog redelijk vroeg is, sluiten we ons aan in de lange rij. Het duurt inderdaad 2 uur voordat we in een gondel staan naar de top van de Tafelberg. De ronddraaiende gondel zorgt al voor mooie plaatjes van Kaapstad wat steeds kleiner onder ons wordt. En eenmaal aangekomen op de Tafelberg heb je echt een fantasrisch uitzicht over de stad. Het zicht is prima. De wind is gaan liggen. De wolken zijn maar in kleine flarden aanwezig en de temperatuur is tot wel 30 graden gestegen. Ondanks dat waarschuwt men ons via een bordje dat het boven koud kan zijn. Bij de ene zijde van de platte Tafelberg (stadszijde) is de temperatuur ook echt enorm, maar als we ca. 75 meter de andere kant oplopen aan de zijde van de Atlantische Oceaan is de temeratuur een stuk lager. Echt vreemd op zo’n kleine afstand. Natuurlijk maken wij ook hier foto’s van onszelf op de rotsen met op de achtergond Kaapstad zelf, maar we zijn niet zo van die waaghalzen die op de uiterste rots gaan balanceren voor het ultieme plaatje. Eén windvlaag en je ligt 1000 meter lager. Na ons bezoek aan de Tafelberg gaan we met de rode route verder en komen in Camps Bay. Dit is echt een leuk plaatsje met een fantastisch strand en Boulevard met palmbomen. Het lijkt wel Miamibeach. Langs het strand staan ook 2 grote zetels zoals ik ze ken vanuit een koninklijk paleis. In één van de stoelen zit een oudere heer. Ik neem plaats op de andere stoel en stel me aan hem voor met: My name is Kingtuur. Hij kijkt me eerst wat vreemd aan en zegt dan: Nou dan zit je op de juiste stoel. Mireille maakt wat foto’s van mij en de man op destoelem en dan vraagt hij of ze ook wilt zitten. En of ze dan de koningin is? Ik zeg hem adrem: Nee, ze is m’n servant (bediende) waarop de man het uitschatert. Een handshake en highfive is het gevolg. Als er dan een vriend van hem aan komt vertelt hij in geuren en kleuren wat hij zojuist heeft gehoord en stelt de man vervolgens aan als zijn servant.  We nemen lachend van de man in de stoel afscheid. 

Omdat het zondag is en vele mensen vrij zijn is het strand ook goed bevolkt. We blijven hier een aantal uurtjes genieten in de warme zon. Daarna vervolgen we de route via nog meer van die mooie plaatsjes, zoals Clifton en Bantry Bay voor we weer aan de Boulevard van Seapoint en teurg bij ons vertekpunt. De zon is nog fel en warm en we pakken maar een terrasje om ons vochtpeil aan te vullen. Het getapte pilsje of beter 2, gaan er goed in. Het is nu ca. 22.30 uur als ik dit schrijf op ons balcon. De temperatuur is nog steeds iets van 25 graden of meer. Een heerlijke laatste avond zo om af te sluiten. Morgen hebben we een lange dag voor we om ca. 23.00 uur terug gaan vliegen naar Nederland. Maar nu eerst nog even genieten.