Wales of whales

Vandaag hebben we een dag zonder plannen. We stappen in onze auto, rijden het leisure eiland af, over de dam die het eilend met het ‘vaste land’ verbindt en gaan dan rechtsaf. Zo komen we uit bij één van de rotsformaties bij de ingang van de lagune. Op deze fotogenieke plek met veelal roestkleurige, grillige rotsen maken we een aantal kiekjes. Het blijft een spectaculair gezicht om grote rollende golven kapot te zien slaan tegen de rotsen, waarbij een grote schuimwolk en spray over slaat. Een wat oudere dame spreekt ons aan en zegt: Are there whales? Niet geheel wakker antwoorden we met: No this is not Wales, this is South Africa. De wat warrig ogende vrouw kijkt ons verbaasd aan en zegt: Whales or not? Het kwartje valt en we zeggen: No whales, we have only seen some seals. We lopen verder, omdat deze dame duidelijk om een praatje verlegen zit of ons zou willen gebruiken om haar mee te nemen naar boven, naar de huizen.  Na een tijdje genoten te hebben van al het natuurschoon, rijden we eenstukje terug en dan de N2 weer op om bij de bordjes Noetzie rechtsaf te slaan. Hier moet een mooi strandje zijn, berschermd door een paar modernere kastelen. We twijfelen erg sterk of dit gravel- en modderpad wel de juiste route is. We rijden door een township met aan weerszijden hele armoedige hutjes en moeten een tijdje wachten voor een koe die weigert aan de kant te gaan. 

Als we deze krottenwijk verlaten hebben, rijden we over een aantal heuvels met tot aan de kust. Het contrast met de krottenwijken wordt hier het erg duidelijk in beeld gebracht. Hier staan kapitale villa’s met megagrote tuinen er om heen en daar weer omheen hoge afrasteringen met gaas, prikkeldraad en camera’s. De ongelijkheid van de bevolking wordt hier nog maar eens duidelijk. 

Aan het einde van het pad is een parkeerterreintje, waar we de auto zetten en vandaar verder lopen over gladde trappetjes tot op het strand. Hier is verder geen mens te bekennen. De enigen die ons aankijken, zijn de meeuwen en aalscholvers. En de kastelen, zijn grotere villa’s met meer verdiepingen met een soort kantelen op de top ervan. De wandeling terug via een ander pas is een echte kuitenbijter en de temperatuur is ondertussen ook flink opgelopen. 

We rijden terug via hetzelfde gravel- en modderpad en bij de krottenwijk stoppen we bij 2 kleine kindertjes. Ik heb nog wat pennen bij me die ik aan hen geef. Uitgebreid worden we vervolgens door hen uitgezwaaid. Wat hebben deze kinderen voor een toekomst. Ze slapen in vieze, armzalige hutjes, zonder enige fatsoenlijke voorziening, en echt verzorgd zien ze er ook niet uit. Er zijn wel activiteiten in deze krottenwijk. In oude zeecontainers runnen mensen hier hun handel. Zo zien we een take-away in een zeecontainer, een barbershop in een zeecontainer en zelfs een cash and carry. Als we de N2 weer opdraaien rijden we weer de luxere wereld van Knysna binnen. In het lowervillage deel parkeren we de auto en een look-a-like van Bob Marley stapt op ons af. Hij zal de auto bewaken van prince and princess, zoals hij ons noemt. Bij een craftmarket aangekomen zien we kraampjes met maskers, houten beeldjes en metaaldraadfiguren. En bij elk kraampje hebben ze hetzelfde aanbod. Zouden ze hier niet weten dat je je moet zien te onderscheiden van de ander?

Terug bij de auto staat Bob te wijzen en roept dat hij onze auto goed heeft bewaakt. En zoals het hoort geven we hem bij het wegrijden hiervoor een fooi. We rijden richting het westen Knysna uit en komen bij Timber Village. Dit hadden we op een bulletinbord zien staan. In Timber village werken de houtbewerkers en meubelmakers. Het is een beetje een kale bedoening, met maar 2 houten schuren en een houten theehuisje. Toch besluiten we om even te gaan kijken. Een man, die zich aan ons voorstelt met Daniel Hennessy, neemt ons mee de schuur in. Hier zijn mannen aan het werk met het vervaardigen van meubels. Daniel vertelt dat ze hier mensen opleiden om deze later aan een baan te helpen bij een meubelbedrijf om zelf iets te gaan opzetten. Er staan mooie werkstukken en meubels. Hij vertelt ons dat vorig jaar een grote bosbrand ook hun gebouwen en ook de hele houtvoorraad en meubelen hebben verwoest en dat zij opnieuw zijn begonnen. De houten fundering voor de nieuwe gebouwen zijn net klaar en de schuur waarin de mannen werken is net nieuw. Ook het kantoortje, wat tevens ingericht is als klein showroompje, is net af. We mogen het allemaal zien. De rest van de middag zijn we in Buffel’s Bay. Op het terras in het zonnetje genieten we van een drankje, een lunch en het uitzocht over de baai, waar golfsurfers bezig zijn. Alleen de walvissen ontbreken. We hebben ze hier nog niet kunnen ontdekken, terwijl je ook langs deze kust regelmatig walvissen moet kunnen spotten. ‘s-Avonds eten we bij Bosun’s Pub, even buiten Knysna en dicht bij onze B&B een lekkere pubmaaltijd.