Een zaterdag in Kaapstad

Gisteravond nadat we waren aangekomen in ons guesthouse is de wind harder en harder gaan waaien. Dat is de hele nacht doorgegaan en de wind loeide dan ook om onze kamer heen die aan 2 kanten op de wind is gelegen. Ook vanmorgen is de wind nog erg hard. Op aanraden van één van onze gastheren Ralf moeten we niet de hop-on-hop-off bus nemen, want dan waai je weg maar hij raadt ons aan om naar de Old Biscuit Mill te gaan naar de zaterdagochtendmarkt.

De Neighbourgoods-markt is de perfecte manier om van zaterdagochtend winkelen te starten.De "Old Biscuit Mill" werd door de lokale bevolking (omdat het vroeger een koekjesfabriek was) de "Old Biscuit Mill" genoemd. Mede door de Neighbourgoods-markt is de nu wijk Woodstock van een arme, minder goed bekend staande wijk omgeturnd in een trendy wijk waar ook veel jonge ontwerpers, ambachtslieden hun werkterrein hebben in de grote, vaak oudere handelshuizen of pakhuizen. We parleren onze auto langs de weg waar een groepje ‘verkeersregelaars’ de auto’s dirigeren naar een plekje en je auto zullen bewaken in ruil voor wat Afrikaanse Rand. We lopen een winkeltje binnen en achter in het winkeltje is een doorgang naar een volgend winkeltje of atelier. En als we bij een barretje een trap zien met een pijl erbij maar boven, nemen we de trap en komen zo in tal van kleine werkplaatsjes, ateliers en pop-upstores. Erg verrassend en leuk om dit te ontdekken. De weekmarkt zelf is alleen al leuk als je mensen wilt kijken. In de oude fabriekshallen met meerdere verdiepingen en er voormen om heen vindt je veel winkeltjes met lokale producten, zoals kleding, handgemaakte schoenen, sierraden en huishoudelijke spullen. En voor lekker eten moet je in het 2e deel van de markt zijn in een overdekte grote hal waar je gerechten en hapjes van over de hele wereld kan kopen, van bitterballen en Belgische wafels tot lokale lekkernijen en oosterse hapjes. En veel van dat alles wordt hier klaar gemaakt. Het is echt leuk om op deze markt romd te kijken.

Dat de markt ondertussen erg populair is geworden blijkt ook wel uit de vele locals en toeristen. Maar toch heeft dit bijzondere decor van een fabriekshal iets moois.

Nadat we de markt hebben verlaten en onze auto weer veilig terug hebben, rijden we naar het ouder stadsdeel in het centrum en willen daar wat rondwandelen in de straten met historische panden enmet winkeltjes. We raken nou niet echt onder de indruk van de binnenstad van Kaapstad. We hebben in grote steden over de hele wereld waar we zijn geweest veel mooiere binnensteden gezien. We blijven dan ook niet lang en rijden door naar V&A Waterfont.

Het V & A Waterfront, vernoemd naar Koninging Victoria van het Verenigd Koninkrijk en haar zoon Alfred, ligt tussen Robbeneiland en de Tafelberg, direct aan zee zoals de naam al voorspelt. In de jaren ‘80 is de bedrijfsmatige haven uitgebouwd met kades vol met restaurantjes, ruim 400 winkels met topmerken maar ook met lokale ondernemers, een hal met ateliertjes en pop-upstores en een grote foodhal. Maar het succes wordt volgens de mensen hier bepaald doordat de haven ook gewoon functioneel is gebleven met de visserboten en boten die naar Robbeneiland varen.

Dat het supertoeristisch is ja dat kan ik wel zeggen en dat de winkels ook soms duurder zijn dan elders in de stad klopt ook wel. Maar je moet hier minstens één keer geweest zijn. We keken onze ogen uit bij de zovele winkels. Gingen we een hoek om in een hal, dan was er wel weer een ander deel met even zoveel winkels op de begane grond en verdieping. Maar er is ook veel te zien als je niks koopt. De boten die komen en gaan, de straatartiesten die overal spelen, de foodhal met de meest lekkere geuren van alle gerechten en hapjes en de kleurrijke mensen die overal rondlopen. En niet te vergeten het pleintje met de 4 bronzen beelden van Nobelprijswinnaars: Nelson Mandela, Frederik Willem de Klerk, bisschop Desmond Tutu en Albert Luthuli.  Hier staan we even stil bij het apartheidsverleden van Zuid Afrika (wat nog niet overal het verleden is, zoals we de afgelopen weken hebben gezien). 

Ondanks dat ik niet zo ben van plekken waar heel veel mensen komen en ik mee van het bewandelen van ongebaande paden ben, is Waterfont toch wel een keer leuk om te zien.

We eten de avond in restaurant La Boheme aan de mainroad, op loopafstand van ons guesthouse. Ondanks dat men altijd zegt dat je ‘s-avonds niet te voet over straat moet gaan hier, kan je dat in deze wijk seaview best doen. We voelen ons totaal niet onveilig.