Naar the Wildlife

12 oktober 2021 - Nationaal park Etosha, Namibië

We brengen nog een dag door in Opuwo, waar we in de ochtend de berg af zijn gelopen (en later ook weer op in 35 graden) en in het stadje wat boodschappen hebben gedaan. onderweg terug koop ik bij een paar kleurrijke Zemba-dames wat handmade armbandjes voor 60 cent per stuk en heb ik zo toch wat lokale souvenirtjes. Voorlopig zitten ze om mijn arm, maar het is een bonte kermis aan het worden. De wandeling terug is warm en het is maar goed dat we wat extra cola en water hebben gekocht. En na nog een middag op de camping en bij de lodge, op een heerlijk zonnebedje en een met een aantal verfrissende duiken in het zwembad gaan we ons opmaken voor een volgende bestemming. We gaan het Etosha natuurpark. Het bekendste park van Namibië, zeg maar het Krugerpark van Namibië. Etosha betekent iets als Grote witte vlakte. Ongeveer een kwart van het ruim 22.000 km2 grote gebied is een grote witte vlakte (een soort zoutpan) die voor een groot deel van het jaar droog staat. Onze planning is om het park aan de westzijde in te gaan bij de Galton Gate. Daar op zoek te gaan naar dieren en we gaan overnachten in Dolomite camp. Dat is een tentenkamp met lodgetenten op een hoge heuvel. Vanuit de lodgetenten kijk je uit over de enorme zandvlakten met acaciastruiken. We zullen hier 2 nachten doorbrengen. Vervolgens gaan we naa rhet midden van het park naar Okaukuejo waar we een bungalow hebben geboekt aan de verlichtte waterhole en daarna gaan we nog een nachtje slapen op het restcamp Halali, waar we weer op de auto slapen. Maar zover is het nog niet. Eerst rijden we naar de Galton Gate. Onderweg komen we wel 3 politiecontroles tegen, maar we mogen telkens vrij eenvoudig door en we komen bij een controlepost waar je aut wordt gecontroleerd of je geen rauw vlees meeneemt. Dat kan schadelijk zijn voor de dieren in het gebied. Ook hier komen we snel door, want hierop waren we voorbereid. Halverwege de ochtend bereiken we het park. We vullen bij de ene controlepost formulieren in, wie we zijn, hoe lang we blijven en wat onze vervolgbestemming is en bij een volgende controlepost betalen we de parkfee. Daarna kan de reis door het park beginnen. In het begin zien we niet zoveel, maar als we de waterholes afrijden die op de kaart staan aangegeven hebben we al snel een top uitzicht op een waterhole, waar we kort bij kunnen stil staan en waar grote kuddes zebra’s, oryxen, springbokken, giraffes en elanden zich verdringen om water te kunnen drinken. Bij een volgende waterhole zit een grote groep gieren rondom de waterpoel tussen wederom diverse andere dieren. Dit is wat je graag wilt zien. Nu nog de olifanten, neushoorns en de mammals (de roofdieren). Maar we zijn pas net begonnen en we hebben nog een paar dagen. De wegen zijn deels gravel en deels is het lekker ploegen door los zand. Dan is het lekker om een zware 4x4 auto onder je kont te hebben. Het is overigens ondertussen 35+ graden geworden en dat betekent ook veel drinken. Het overbruggen van de afstanden tussen de waterholes vergt best wat tijd en het is al ver in de middag als we bij een volgende waterhole een groep wildebeesten zien en wederom een aantal verschillende soorten gieren. Deze moeten plaats maken als met veel bombarie een grote mannetjesolifant over de vlakte naar de waterhole komt. Eenmaal aangekomen duldt hij niemand in het water en gaat hij alleen drinken en zich in de waterhole wassen. Daarna gooit hij met zijn slurf ene hoop zand over zich heen en is hij weer beschermd tegen parasieten. We zijn de enigen die dit hebben gadegeslagen.  Het is erg rustig in dit deel van het park. Daarna rijden we naar Dolomite park.Hier parkeer je je auto op de “parking” en word je opgehaald met een golfkar en wordt je de heuvel op gereden. We hadden onze kleding voor de komende paar dagen in een kleine koffer gestopt, zodat we niet met al onze spullen hoeven te zeulen. Bij de receptie checken we in en krijgen uitleg over het kamp. Totdat het donker wordt kan je vrij bewegen over het terrein. Als het donker wordt en je bent nog in je tent, dan blijf je daar. Maar beter is het om bij daglicht naar de bartent of restauranttent te komen. Het eten is inclusief, dus daar moet je toch wezen en als je klaar bent en terug wilt naar de tent, word je gebracht met de golfkar. Waarom ze dit doen, is omdat het kamp niet omheind is en dieren, dus ook leeuwen, luipaarden, cheeta’s en baboons (bavianen) hebben vrij toegang. Het is een kwestie van veiligheidsmaatregelen. Maar voor ons prima. Dit is wat we van te voren wisten. Onze tent is overigens een luxe tent, die we met een voordeeltje, erop gewezen door Tanja, onze Afrikaanse vriendin, heel voordelig hebben kunnen boeken. Normaal betaal je iets van 200 euro per persoon per nacht en wij slapen hier inclusief ontbijt en diner voor 60 euro per nacht (voor z’n tweeën). De tent heeft een groot hemelbed, een luxe douche, schuifdeur naar terras, uitkijkend over de savanne, een 2e terras met klein privé-zwembadje en ligbedjes. Dat is geen straf om hier te mogen slapen. Vanuit het zwembadje (niet om echt in te zwemmen, maar om lekker in te zitten met een koud biertje (zwembad is maar iets van 3,5 x 1 meter) zie ik een groep van wel 20 rockdassies (soort grote marmotten) klauteren over de rotsen en in bomen klimmen op zoek naar groene blaadjes. Grappig om te zien. Als het avond wordt eten we in een van de restauranttentjes en brengen vervolgens de rest van de avond door op ons balkonterras. We zien niets meer van de natuur, maar we zien ook hier weer duizenden sterren. Het is wederom een heerlijke behaaglijke avond. 

Foto’s