Tomjachu Bush Retreat, een heerlijk paradijs in de bush

Om half zes word ik niet gewekt door de wekker op mijn telefoon maar door de zon die zijn best doet om boven de bergen uit te komen en bij ons naar binnen te schijnen. Het is een kraakheldere dag en de temperatuur loopt al lekker op. Ik maak een paar mooie kiekjes van de zonsopkomst. Nu we toch wakker zijn, kunnen we net zo goed aankleden en het park in gaan. We hebben van Jack gehoord dat de dieren in de vroege ochtend het meest actief zijn. We nemen een andere route dan we gisteren hebben gelopen en gaan meer het bergdeel in. Dat is best behoorlijk klimmen, maar de adembenemende vergezichten vergoeden alles. Je kan kilometers ver kijken. Veel dieren zien we in het eerste deel van onze wandeling niet. Dat komt mede doordat een aantal dieren liever in de buurt van het grasland lopen en ook doordat ze ons al van ver kunnen waarnemen. Hun zicht en reuk is echt heel bijzonder. Als we midden in het park bij Tomjachu Hill aankomen, een bolvormoge rotsformatie met vlakke stenen, schiet een wildebeest, briesend voor ons weg. Dat was even schrikken. Als we verder lopen komen we in het lagere deel en meer bij het grasland. Daar zien we meer groepen dieren lopen. We maken ons rondje van de route af en keren terug naar ons huisje, frissen ons vervolgens op en schuiven daarna aan in the Homestead voor een heerlijk ontbijt. Voor mij het Engelse ontbijt en voor Mireille een yoghurtmix.

Later op de ochtend gaan we nog een keer de bush in. Diverse groepjes dieren liggen in de schaduw onder de bomen en zien ons al van verre aankomen. Het is al erg warm geworden en ons meegenomen water slinkt al aardig. We komen uit bij de Lapa, een groot rotsplateau waar vanuit het kamp bushdinners worden georganiseerd. Voor nu is het een plek om even bij te komen in de schaduw. Vervolgens lopen we naar nog een paar uitkijkpunten en langs de Zuiddam waar een flinke plas is waar de dieren komen drinken. Maar ook voor hen is het te warm en ze zijn dan ook in grote aantallen terug getrokken in het struikgewas. Ook wij gaan terug om bij te komen van deze wantdeltocht en om even uit de zon te gaan. Bij ons huisje is het heerlijk vertoeven onder de veranda. We zien een aantal nieuwsgierige Vervetaapjes (Zuid-Afrikaanse groene meerkat of blauwaap, die naar mijn idee meer grijs is dan groen of blauw) die om ons huisje dartelen en als ze denken dat ik kijk, zich snel weer verstoppen. 

Later in de middag gaan we nog een keer het park in. Een dier wat we nog niet hebben gezien, maar wel willen vinden is de giraf. We lopen door de bush en zien diverse wildebeesten, impala’s, koedoes, zebra’s, zwijntjes en andere dieren, maar geen giraf. We gaan er van uit dat tegen het vallen van de avond, de dieren wel naar de drinkplassen gaan. Daar in de buurt gaan we zitten, enigzins verscholen achter een muurtje en wat struken. Maar de aanwezige dieren hebben ons al opgemerkt.

We besluiten om een stukje verder te lopen en dan ergens in de schaduw te gaan zitten. Bij een stapel rotsblokken een eind verder, gelegen onder wat bomen, houden we halt. We blijven hier een tijd zitten. Kijken wat er komen gaat. Op een afstand zien we dieren grazen, maar geen giraf. Toch denk ik dat we hier in de buurt succes moeten hebben. Grasland, struiken en bomen er om heen die als beschutting dient, dicht bij de drinkplassen en dieren op hun gemak. Dit klopt in mijn beleving. Na een tijdje te hebben gewacht, staan we op en gaan verder. En dan, op nog geen 50 meter van waar we zaten zien we ze staan. 4 giraffen ( 2 volwassenen, een “tiener” en een kleuter). Ook zij hebben ons gezien, maar blijven staan. Met mijn telezoomlens kan ik de dieren goed fotograferen, als of ze bijna tegen me aan staan. We kunnen nog een stukje dichter bij komen, maar willen hen rust niet verstoren, zeker niet met een klein girafje erbij.

Als we lang genoeg hebben gekeken en mooie foto’s hebben gemaakt, zien we de giraffen richting de drinkvijvers wandelen. Ze staan geregeld stil bij een boom met jonge blaadjes. Wij lopen ondertussen terug naar de drinkvijver en wachten weer, enigzins verdekt opgesteld. Maar de giraffen hebben vandaag alle tijd van de wereld en maken geen aanstalten om echt naar de vijver te lopen. Wij willen echter voor het donker terug zijn en laten de dieren achter.

Dan is het tijd om te douchen en het zand en stof af te spoelen. En er staat weer een heerlijk diner te wachten op ons. Speciaal voor ons is een kampvuur gemaakt met een paar stoeltjes erbij en een glaasje gin-tonic en wijn en daarnaast staat onder de sterrenhemel een tafeltje gedekt en met een olielampje erop. Ntando is vanavond de chef en doet ook de bediening. En ook hij heeft weer een heerlijk diner in elkaar getoverd. Het is echt genieten hier.

Ik schrijf dit verhaal als we weer terug zijn bij onze Keepers cottage op een bankje onder de veranda. Het is hier nog heerlijk van temperatuur en het is, op een paar krekels en cicaden na die zich laten horen erg stil. Je komt hier echt tot rust.