Betoverend mooi

Onze eerste nacht op de Coral Tree campsite was minder koud dan voorgaande nachten. Het is lekker op staan, korte broek aan en shirt, ook al is het pas rond 7 uur. Als ik vanaf onze fantastische plek door de kloof heen kijk, zie ik de lichte nevel die langzaam optrekt en de mooie geheimen van de Magoebaskloof weer prijs geeft. Het wordt weer een warme dag met een strak blauwe lucht. Na het ontbijt gaan we de omgeving verkennen en rijden naar Modjadjiskloof, voorheen ook wel bekend als Duivelskloof. Een mysterische naam voor dit stadje wat voor een groot deel leeft van de ‘hout-industrie’. Alles ruikt naar hout en carboleum. Het is een klein dorpje met veel activiteit. We zien er ook geen enkele toerist, maar alleen lokale mensen, voornamelijk donkergetinten. Hiervandaan rijden we naar het dorp waar de laatste rainqueen/regenkoningin woont: Ga-Modjadji. Tot 2005 was Ga-Modjadji hét centrum van regenindustrie. Heel mysterieus allemaal. Meer dan tweehonderd jaar regeerden Rain Queens (‘Modjadjiʼsʼ) als geheimzinnige Afrikaanse monarchen over het Balobedu-volk en andere loyale volken. De Modjadji’s zouden kracht hebben om regen te creëren, zo wordt er van generatie op generatie over gesproken. De geheimzinnigheid is nog voelbaar in het dorp en dat wordt versterkt door iets wat we zelf zien. De hele beboste omgeving om de dorpen en op de bergen is voor het grootste deel dor en kaal. Alleen het tegen het dorp aan gelegen Royal Modjadji Cycad Reserve aangegeven als ‘Modjadji Nature Reserveʼ is groen en fris. Hier staan ‘s-werelds oudste palmvarens. Van oudsher worden deze manshoge planten beschermd door de Rain Queens. Zouden ze dan toch voor zeer plaatselijke regen kunnen zorgen? Ik vind het wel erg apart dat het hier zo groen is. Na een heel formulier in te hebben gevuld bij de entree van het park waarbij ik mijn naam “Kingtuur” weer heb kunnen achterlaten, mogen we het park inrijden. We zijn de enige bezoekers. We lopen een deel van de 12 kilometer lange wandelpaden en staan stil bij de enorm grote palmvarens, die ze hier Modjadji Palm noemen. Het is ondertussen erg warm geworden, boven de 30 graden. Dat betekent veel drinken. We rijden later dezelfde weg weer terug via Modjadjiskloof. Het is een weg met aan beide kanten allemaal huisjes, roundavels (ronde hutten) en kleine geïmproviseerde winkeltjes en fuitstalletjes. De geiten en koeien lopen tussen de huisjes door en over de weg. We stoppen ook even bij de Tzaneendam. Ook hier herhaalt het ritueel van het invullen van een formulier weer. We krijgen de lijst met toegangsprijzen in ons handen gedrukt van een alleeraardigste jongen. Op mijn vraag wat hier te zien is, zegt hij Hippo’s, crocodiles and snakes. Ik geef hem het met Kingtuur ingevulde formulier terug evenals zijn prijslijst, waarbij ik hem lachend aanwijs dat het een prijslijst van 2014 is. De jongen lacht hard mee en opent de slagboom. Bij de dam staat het water laag en op en langs de paden het gras erg hoog. Er is ook een camping waar de grasmaaier al in geen jaren dienst heeft gedaan, maar toch staat er een gast op de camping. Die houdt vast van back to basic. We hebben het hier eigenlijk snel gezien en rijden terug naar de poort. Ik zeg tegen de jongen: ‘Hen hippo’s’ waarhij het uitschatert van het lachen en zegt dat ze dan wel aan het zwemmen zouden zijn. We wensen hem een mooie dag verder en rijden door naar onze campsite waar het wel betoverend mooi is. De low gear-koppeling gaat weer aan voor het laatste stuk en dan zijn we weer boven. Door de hitte nodigt het kleine zwembadje me uit in te springen en ik neem die uitnodiging graag aan. Het koude water geeft een aangename verkoeling. Later op de dag lopen we het pad naar beneden af en wandelen een stuk over het terrein van deze Tupelo Honey Farm. Hier staan op diverse plekken de bijenkasten waar sommige kasten al uitpuilen van de honing. Ook staan er vele avocadobomen met hele grote avocado’s (groter dan bij ons verkrijgbaar), banananbomen en veel andere exotische bomen. Dat je hier mag wonen en werken is toch wel heel bijzonder. Echt een aanrader als je iets bijzonders wilt. Een camping met maar 1 plek en wat voor één, met eigen open badkamer, eigen veranda met keuken, een mooie tuin met een perk met kruiden die je mag plukken, een schitterend uitzicht en 100% privacy. In het gastenboek wordt het regelmatig omschreven als Heaven on earth.  

Het wordt rond 6 uur al weer donker, maar de temperatuur blijft goed. ‘S avonds gaat de braai weer aan en dt keer gaat er een steak op die minstens zo groot is als het bord waar die later op komt te liggen. Ik laat het me prima smaken. De avond wordt verder gevuld met wat lezen en het schrijven van mijn dagelijkse verhaal.